لری گودوین: گسترش پایه امتیاز به هر کس همان نمایشگاه شروع

نژاد پرستی در امریکا بیان این نابرابری مشکل است. این کمک می کند تا به تشخیص سه نوع نژاد پرستی است.

برای اولین بار وجود دارد کاملا بد و نفرت انگیز و نژاد پرستی است که در slaveholding این Ku Klux Klan و مجازات. کشور ما ممنوع است, این نوع از نژادپرستی و امروز اکثر آمریکایی ها نمی نژادپرستانه در این معنا اگر چه برخی از سفید supremacists هنوز هم هستند.

دوم وجود نژادپرستی مصور در اصطلاح microaggressions. مثال: یک مرد سیاه و سفید باز می شود دست خود را برای دریافت تغییر از یک خرید نقدی و کارمند فروشگاه قرار می دهد و آن را در مقابله به جای. اگر چه بسیاری از آمریکایی ها سعی کنید به مرتکب microaggressions مردم از رنگ گزارش معرض بودن آنها روزانه. برخی از مخلوط غیر عمدی و عمدی در عمل به نظر می رسد در این بازی.

به نظر می رسد روشن است که هر دو قوی نژادپرستی و میکرو-نژادپرستی در نظر گرفته شده به مردم یادآوری کند که آنها شهروندان درجه دوم و نگه داشتن آنها را در خود جای داده که البته همچنین تضمین برندگان اقامت در بالا.

این ما به ارمغان می آورد به نوع سوم از نژاد پرستی: سیستمیک ساختاری اجتماعی نژادپرستی. این است که نژاد پرستی به عنوان نهادینه نابرابری. در بسیار به همان شیوه که تاریخ نوشته شده توسط برندگان جامعه آمریکا — قوانین آن راه آن کار می کند قوانین خود را در مورد چه کسی به چه چیزی -- طراحی شده توسط این قاره بودند و نه با بردگان یا بومی (یا زنان که برای ماده).

در قضاوت من کشور ما را کشتی با آن گناه اصلی و ساخته شده است پیشرفت: در نظر گرفتن آزادی اعلام, حقوق مدنی, حقوق زنان حقوق همجنسگرایان. اما ساختاری نژادپرستی همچنان ادامه دارد در کشور ما و دو شوک های ناشی از این بیماری همه گیر و مرگ جورج فلوید بودند وحشیانه یادآوری.

کسانی از ما که درگیر نیست در قوی یا میکرو نژادپرستانه عمل هنوز نژادپرستان به این معنا که ما پشتیبانی ما سازگار هستند و ما نمی تقاضای برچیدن سازه نژاد پرستی. تا مطمئن شوید که ما مشارکت در نابرابری ساختاری است که اغلب غیر عمدی و غیر عمدی است. ما نمی بینیم چون ما از آن رنج می برند; ما برندگان. (آیا راست دست مردم می دانند که قیچی طراحی شده برای آنها و نه برای چپ دست مردم؟)

اما در حال حاضر ما آن را ببینید. ما "بیدار شد." کشور ما شوکه شده است و هم زده. پس از آن چه باید کرد ؟ آنچه که در این راه به جلو ؟

من فکر می کنم ما باید بپرسید, بحث در مورد امتیاز سفید. به جای عذرخواهی که ما مردم سفید آن را ما باید تقاضا که دیگران آن را دریافت کنید. "امتیاز" است که یک اصطلاح نسبی است. ممتاز نسبت به چه کسی ؟ امتیاز مستلزم آن است که کسی دیگری محروم است. اگر یک فرد دارای دسترسی به غذا و سرپناه و مراقبت های بهداشتی مناسب و آموزش و پرورش و دستمزد زندگی می کنند و امنیت شخصی ما باید در نظر بگیرید یک فرد "ممتاز" و یا به سادگی اشغال جایگاه قانونی در خط شروع در اختیار خود اساسی, حقوق مدنی به درستی مورد احترام به عنوان یک انسان دارد ؟

کوه نیاز به یک دره به کوه. اگر ما افزایش ولی به اندازه کافی وجود ندارد و بیشتر در کوه. پیشنهاد من این است که ما باید از بین بردن امتیاز در زمینه حقوق بشر با گسترش آن به همه. دسترسی به غذا و سرپناه و مراقبت های بهداشتی و آموزش و پرورش مناسب و معقول کار باید از پایه برای تمام اعضای جامعه ما است. توجه داشته باشید: من پیشنهاد است که ما از بین بردن تمام اختلافات در میان شهروندان تنها نابرابری در دسترسی به حقوق اساسی بشر.

من می خواهم امریکا برای تضمین برابری فرصت برابری از نتایج. تا زمانی که همه ما شروع منصفانه برای من مهم نیست که چگونه بسیاری از ثروتمند اجرائی و یا ستاره های موسیقی راک و یا ورزشکاران حرفه ای پدیدار شود.

گسترش پایه امتیاز برای همه آسان نخواهد بود چرا که گسترش آن به پایان می رسد آن است. برندگان نخواهد بود مضطرب به بازنویسی قوانین مورد که می توانید پیوستن به باشگاه. Outlawing سخت نژادپرستی یکپارچه سازی جوامع و شاید حتی اصلاح پلیس ممکن است نسبتا آسان مراحل در مقایسه با آنچه که ما هنوز هم نیاز به انجام است. اما ما باید به انجام بلند کردن اجسام سنگین; این تنها راه ما ظروف سرباز یا مسافر. و آن را قطعا ضربه مسلح شورش در خیابان.

آن را بزرگ خواهد بود اگر نژادپرستی خواهد برود چرا که ما همه عزیزان دیگر. اما تا زمانی اتفاق می افتد که ما باید برای رسیدن به محل کار در حال تغییر قوانین ما و ما سازه برای تضمین یک سطح میدان بازی برای همه است.

لری گودوین بازنشسته در سال 2016 پس از 18 سال به عنوان رئیس جمهور College of St. Scholastica در دولوت. او در مدرسه برای 29 سال است.