محلی مشاهده: ما در حال از بین بردن سالمندان ما به نام حفاظت از آنها را

من دارای مدرک کارشناسی ارشد در روانشناسی پیری با آهنگ تخصص در آموزش و پرورش و اشتغال است. من نگرانی بزرگ برای کسانی که از هر سن و سال و تجربه مسائل مربوط به سلامت روان. تصمیمات دولت برای منزوی کردن و seclude هر کس بدون در نظر گرفتن سلامت روانی می تواند فاجعه آمیز برای کسانی که در حال حاضر در لبه های جامعه — به عنوان مثال کسانی که در خانه های سالمندان در زندگی کمک یا روانی و یا فیزیکی-امکانات بهداشتی و یا به تنهایی زندگی می کنند.

انسانها موجوداتی اجتماعی هستند نیاز به تماس های اجتماعی. عدم تماس های اجتماعی به معنی عدم تحریک مغز. سالمندان نیاز به تحریک مغز برای حفظ قوای ذهنی و به جلوگیری از از دست دادن حافظه و/یا زوال عقل است. سالمندان در امکانات و یا کسانی که به تنهایی زندگی می کنند در حال حاضر فاقد اجتماعی لازم تماس و تحریک. اضافه کردن به که هیچ بازدید کننده و بدون تعاملات و نتایج می تواند شامل افسردگی و اضطراب و احساس تنهایی است.

یکی از دوستانم در ایالت واشنگتن شده است مجاز به ترک آپارتمان استودیو برای دو ماه! وعده های غذایی خود را در حال آویزان بر روی دستگیره.

یکی دیگر از دوستان در پنسیلوانیا خطرات جریمه 200 دلار اگر او می رود به حیاط او را به تمایل به باغ گل بدون ماسک و دستکش و چکمه که همه آنها به خارج از سمت چپ. او محدودیت های فیزیکی را که غیر ممکن است. بنابراین او نمی تواند پیدا کردن آرامش در رسیدگی او گل های زیبا.

همه درد و رنج و تنهایی و افسردگی و اضطراب است. وفادار بودن محروم روحانیت بازديد و/یا آسایش خانواده حتی در حالی که در حال مرگ است.

خواهر من که 89 و در یک مرکز کمک زندگی می کنند در هیبینگ می توانید بدون بازدید کنندگان از جمله او کشیش فرزندان و یا خانواده دیگر. پس از رانندگی یک ساعت و نیم من 90 سال و سن 80 ایستاده در پیاده رو در سرما و باد و فریاد به او از طریق یک پنجره باز برای 20 دقیقه. خواهر من آرام صحبت می کند. همه ما کم شنوا. سپس ما درایو یک ساعت و نیم به خانه برگشت.

دختر من, 51, است که در شرایط بحرانی در بیمارستان کانادایی. شوهر او نمی تواند با او. او ایالات متحده خانواده نمی توانید وارد کانادا شوید.

ما سالمندان زندگی مستقل در یک مزیت هستند ، ما می تواند به ترک خانه های ما را پیاده روی و رانندگی به پارک. ما می توانید از ماسک و دستکش و فاصله اجتماعی. ما نمی تواند ما را به طور منظم بازدیدکننده داشته است به دوستان ما در امکانات. ما نمی توانیم به کلیسا بروم. ما نمی توانیم به فروشگاه و یا غذا خوردن در رستوران ها. ما هم به تنهایی افسرده و مضطرب است.

در حالی که ما سالمندان در حال محافظت از COVID-19 ما به تنهایی درد و رنج روحی و جسمی. ما در حال مرگ هستند به تنهایی. و در حالی که همه ما با جمهوری اسلامی قانون اساسی و منشور حقوق در حال نابود شده است. کشور ما اقتصاد است که نابود به عنوان بیکار نمی پرداخت مالیات و یا کمک مالی به قفسه مواد غذایی.

بنابراین ما می میرند به تنهایی و چه با COVID-19 یا چیز دیگری مضطرب برای آنچه در آینده خواهد بود برای فرزندان و نوه های ما.

Rilla آن DeBot Opelt زندگی در غرب دولوت.