6 روش تقسیم نابرابر اموال در طلاق

در طول ازدواج، زن و شوهر، چه به صورت جداگانه و چه با هم، دارایی می شوند در اصطلاح حقوقی، "مال" اساساً به معنای هر چیزی است که ارزش دارد. در ایران معمولا خانم ها از قانون تقسیم اموال برخوردار نیستند و مهریه دارند که معمولا با تعداد سکه مشخص می شود. هرچند این موضوع یک امر انتخابی است.  در زیر چند نمونه متداول از اموال آورده شده است:

خانه خانوادگی

اتومبیل ها

سرمایه گذاری ( اوراق قرضه، سود سهام، سهام)

حساب های بازنشستگی

مجموعه ها

اثاثیه

جواهر سازی

سرمایه گذاری و حساب های بانکی

منافع تجاری

زمانی که یک زوج تصمیم به طلاق می گیرند، باید دارایی خود را تقسیم کنند. تقسیم اموال یکی از چالش برانگیزترین مراحل طلاق است. برخی از زوج ها می توانند در مورد نحوه تقسیم همه چیز به توافق برسند، در حالی که برخی دیگر نمی توانند. از آنجایی که طلاق دردناک است و به ندرت آسان است، فرآیند دشواری است. اغلب می تواند مسائل پیچیده و شخصی را مطرح کند و تصمیم گیری در مورد اینکه چه کسی چه چیزی را دریافت می کند، گاهی اوقات ممکن است خصمانه شود.

وقتی زوجین نمی توانند توافق کنند می توانند از دادگاه بخواهند که اموال را برای آنها تقسیم کند و اصل تقسیم عادلانه را اعمال کنند.  در صورتی هم که در ایران زندگی می کنید می توانید مهریه خود را مطالبه کنید. اگر به مشاوره حقوقی یا وکیل مهریه در رابطه با توزیع دارایی نیاز دارید، می توانید اینجا کلیک کنید تا سریع تر مهریه خود را دریافت کنید.

توزیع عادلانه بر عدالت متمرکز است نه برابری

این بدان معناست که دادگاه اقدامات قبلی و نیازهای آینده هر یک از زوجین را ارزیابی می کند و سپس اموال را به طور عادلانه تقسیم می کند.

طبقه بندی دارایی های زناشویی

قبل از اینکه دادگاه بتواند واقعاً چیزی را تقسیم یا تعیین کند، باید تمام اموال زوجیت را طبقه بندی کند. سه نوع طبقه بندی وجود دارد:

اموال منفصل: اموالی است که قبل از ازدواج به دست آمده است و همچنین ارث و هدایایی است که خارج از طرفین در طول عقد به همسر داده شده است.

اموال قابل تقسیم: اموالی است که پس از جدایی زوجین به دست می‌آید، اما در واقع در حین ازدواج به دست آمده است (کمیسیون، سود سهام).

دارایی زناشویی: اموالی است که در دوران ازدواج به دست می آید، از جمله هدایایی که زوجین به یکدیگر داده اند.

دارایی زناشویی و قابل تقسیم مشمول توزیع عادلانه است. ملک مجزا نیست.

بدهی ها نیز دارایی محسوب می شوند و به همان ترتیب (منفصل، قابل تقسیم یا زوجیت) طبقه بندی می شوند و مانند اموال تقسیم می شوند.

ارزیابی و تقسیم اموال

پس از طبقه بندی ملک، دادگاه ارزش یا ارزش آن را برآورد می کند. راه های ایجاد شامل ارزیابی ها، شهادت کارشناسان، قیمت های فروش و مطالعات بازار است. تاریخی که زوج از هم جدا شدند، تاریخ ارزش است. اکنون که دارایی طبقه بندی و ارزش گذاری شده است، دادگاه اکنون می تواند نسبت به تقسیم آن اقدام کند (و در اینجا اصل توزیع عادلانه عملاً اعمال می شود).

قانون برخی از کشورها به دادگاه دستور می دهد که دارایی را به طور مساوی تقسیم کند. با این حال، اگر دادگاه تشخیص دهد که تقسیم مساوی عادلانه نیست، باید دارایی را به طور عادلانه یا عادلانه تقسیم کند. دولت سیزده عامل را برای دادگاه ها در نظر می گیرد که هنگام تصمیم گیری در مورد عادلانه بودن یا نبودن تقسیم مساوی در نظر بگیرند. آن عوامل عبارتند از:

مدت ازدواج، سن همسران و رفاه آنها.

اینکه آیا همسر حضانت به خاطر خیر و صلاح فرزندان زوج نیاز به اقامت و/یا مالکیت خانه زناشویی دارد.

حمایت از مسئولیت های ازدواج قبلی؛

تأثیر بر وضعیت مالی همسر؛

ارزش کلی نقدی دارایی زناشویی؛

پیش بینی حقوق بازنشستگی غیر اختصاص یافته؛

عواقب مالیاتی؛

کمک های همسر در خرید ملک؛

کمک های همسر به پیشرفت شغلی یا تحصیلات همسر دیگر؛

مشارکت مستقیم همسر در افزایش ارزش دارایی جداگانه همسر دیگر؛

منافع تجاری که واقعاً فقط یکی از همسران آن را اداره می کند و اگر همسر دیگر در آن دخالت کند یا ادعایی را مطرح کند، از نظر اقتصادی آسیب می بیند.

اقدامات برای حفظ یا کاهش اموال زوجیت منتج به تاریخ جدایی؛

هر عامل دیگری که دادگاه عادلانه و مناسب تشخیص دهد.

توزیع عادلانه همیشه به معنای برابری نیست

پس از در نظر گرفتن عوامل سیزده گانه، دادگاه ها می توانند تصمیم به تقسیم اموال به نفع یکی از زوجین بگیرند. در اینجا شش مثال از نحوه تقسیم اموال به طور نابرابر آورده شده است:

تخلیه عمدی دارایی - این زمانی است که یکی از زوجین یک حساب بانکی مشترک را در طول مراحل طلاق تخلیه می کند. دادگاه تشخیص می دهد که زوج به طور ناروا هدر داده و مرتکب تخلف مالی شده است. دادگاه حکم به تقسیم عادلانه تری از اموال می دهد که به نفع همسر دیگر است تا پول از دست رفته را جبران کند.

پیشرفت شغلی - به عنوان مثال - در طول ازدواج، یکی از همسران در خانه می ماند و از فرزندان مراقبت می کرد در حالی که همسر دیگر به دانشکده حقوق می رفت. همسری که به دانشکده حقوق رفته است، اکنون در یک شرکت حقوقی موقعیت پردرآمدی دارد. دادگاه حکم به تقسیم عادلانه‌تر دارایی می‌دهد که به نفع همسری است که در خانه مانده است، زیرا آنها به پیشرفت شغلی همسر دیگر کمک کرده‌اند.

برخی شرایط پزشکی - این زمانی است که یکی از همسران چندین بیماری مزمن دارد که مانع از ابتلای آنها می شود.

کار کردن و امرار معاش. همسر دیگر کاملاً قادر به کار است و دستمزد بالایی می گیرد. با توجه به سن، سلامتی همسر غیر شاغل و اینکه طلاق بر وضعیت مالی آنها تأثیر جدی می گذارد، دادگاه درصد بیشتری از دارایی را برای آنها تعیین می کند.

مراقبت حضانت - این زمانی است که یکی از زوجین برای مراقبت از فرزندان خردسال زوج در خانه زناشویی باقی می ماند. ماندن در خانه و حضور در مدارس محلی به نفع کودکان است. برای جبران هزینه های اضافی والدین سرپرست، دادگاه درصد بیشتری از دارایی را بین آنها تقسیم می کند.

پرداخت وام مسکن - این زمانی است که یکی از زوجین در طول فرآیند طلاق به پرداخت وام مسکن در خانه خانواده ادامه می دهد. همسر دیگر ندارد. دادگاه تصمیم می گیرد که همسری که به پرداخت وام مسکن ادامه داده است، مستحق دریافت غرامت از طریق قسمت بالاتری از دارایی است.

والدین حضانت – یکی از فرزندان زوج معلول است. والدین حضانت نمی توانند هم به صورت تمام وقت کار کنند و هم از کودک مراقبت کنند. والدین سرپرست فقط می توانند به صورت پاره وقت کار کنند. دادگاه مبلغ عادلانه تری را بین والدین سرپرست تقسیم می کند تا به آنها در مراقبت از کودک معلول کمک کند.

با یک وکیل مجرب در قانون خانواده مشورت کنید

توزیع عادلانه و تقسیم دارایی تنها برخی از مسائلی است که یک فرد ممکن است در هنگام طلاق با آن دست و پنجه نرم کند. اگر قصد طلاق را دارید یا اخیراً از همسرتان جدا شده اید، احتمالاً سؤالات و نگرانی های زیادی دارید. بدون شک زمان سخت و طاقت فرسایی است.

با یک وکیل با تجربه در قانون خانواده مشورت کنید و مراحل بعدی و حقوق قانونی خود را مشخص کنید.